Adam Abel ur. w 1971 roku w Wałbrzychu. W latach 1992 – 1997 studiował w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (Wydział Ceramiki i Szkła). Pracę dyplomową z projektowania ceramiki obronił w 1997 w pracowni prof. Krystyny Cybińskiej. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. 

Adam Abel jest związany z wrocławską ASP od 1997 roku, w latach 2002 – 2009 pracował tam jako adiunkt, a od 2010 roku jako wykładowca Pracowni Projektowania Ceramiki Artystycznej Wydziału Ceramiki i Szkła. W 2010 uzyskał tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuk projektowych. W 2000 roku jako artysta wizytujący pracował na Uniwersytecie w Akron (Myers School of Art) w Ohio. W latach 2005 – 2006 tworzył w Korei Południowej, gdzie objął stanowisko profesora na Wydziale Ceramiki Uniwersytetu Kyung Hee. Adam Abel zajmuje się rzeźbą w tworzywie ceramicznym, animacją i sztuką wideo. Miał wystawy indywidualne m.in. w galerii Entropia we Wrocławiu (2000), w Galerii Szkła i Ceramiki BWA Wrocław (2003 i 2008), w BWA Awangarda (2001). Brał również udział w IV Międzynarodowym Biennale Ceramiki ( Ich-ôn, Korea, 2007) oraz w wystawie Ukryta Dekada. Polska sztuka wideo 1985 – 1995 (Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Bunkier Sztuki w Krakowie, 2009). Jest laureatem Nagrody Dyrektora Artystycznego Biennale WRO ’95, a tworzone przez niego animacje prezentowane były na międzynarodowych festiwalach we Francji, Szwajcarii, Estonii, na Węgrzech i w Niemczech. Prace Adama Abla znajdują się w zbiorach Światowego Centrum Ceramiki w koreańskim Ich-ôn (prowincja Kyônggi), w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w Międzynarodowym Muzeum Ceramiki we włoskiej Faenzie, w Centrum Sztuki WRO we Wrocławiu, w Ateliers d’Art de France w Paryżu czy w Muzeum Wuxi w Chinach. W sztuce Adama Abla rzeźba ceramiczna, kreowanie procesu powstawania i jego wizualizacja w innych mediach stanowią integralną całość. Artysta integruje materię ceramiczną z animacją poklatkową, animacją 3D lub wideo, aby za pomocą ruchu ożywić własne projekty. W ten sposób z zebranych szkiców do ceramicznej realizacji przestrzennej powstała m.in. animacja Mów! (1994), łącząca cechy tradycyjnego filmu rysunkowego i animacji komputerowej, oraz umschling mich (2001) – animacja rysunkowa przedstawiająca wewnętrzne konstrukcje zwierząt. Stosując technikę animacji poklatkowej, Abel zrealizował film V.I.T.R.I.O.L. (2001), w którym użył gliny jako materii kształtującej wszystkie poruszające się formy. Artysta traktuje animację i wideo jako poszerzenie ludzkich zmysłów; przestrzeń, gdzie może wizualizować swoje pomysły, odkrywać potencjał ceramiki. Wiele z jego prac to projekty multimedialne, łączące obiekty ceramiczne, animacje rysunkowe, fotografię oraz wideo, np. Rysunki i obiekty animowane (BWA Awangarda, Wrocław, 2001) czy Pies(c) – wystawa złożona z obiektu ceramicznego, dwóch zestawów fotografii dwóch monitorów wyświetlających animacje rysunkowe oraz projekcji wideo (Galeria Entropia, Wrocław, 2000).

Małgorzata Sobolewska