Andrzej Lachowicz ur. w 1939 roku w Wilnie. W 1957 rozpoczął studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, przerywając je w roku 1960, aby studiować w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom w 1965 roku uzyskał w pracowni prof. Stanisława Dawskiego. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Andrzej Lachowicz uprawia twórczość w dziedzinie grafiki, rysunku, malarstwa, a także fotografii; w 1968 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W 1970 założył ze swoją żoną – Natalią Lach, znaną później jako Natalia LL – oraz ze Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim wrocławską grupę artystyczną Galeria Permafo, funkcjonującą do 1981. Andrzej Lachowicz wzbogacił wówczas zakres swej twórczości o instalacje, filmy, performanse i teksty teoretyczne. Opracował koncepcję sztuki permanentnej i założenia interpretacji struktur wizualnych (tzw. Teoria pola równomiernego, która odnosi się do reguł percepcji wizualnej i możliwości wpływania na nią poprzez odpowiednie konstruowanie przekazu), publikując materiały na ten temat w trakcie kilkuletniej pracy dydaktycznej we wrocławskiej PWSSP. W latach 1978–1995 działał w Komitecie Organizacyjnym Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu. Zaliczany jest do najwybitniejszych przedstawicieli sztuki postkonceptualnej w Polsce. Jego ostatnia wystawa retrospektywna miała miejsce w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie w 2008 roku.

Adam Sobota