Jadwiga Sawicka ur. w 1959 roku w Przemyślu. W latach 1979-1984 studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Procę dyplomową obroniła w pracowni malarstwa Jerzego Nowosielskiego. Obecnie mieszka i pracuje w Przemyślu.

Jadwiga Sawicka rozpoczęła karierę w 1994 roku, z chwilą gdy dokonała przewartościowania swoich dotychczasowych działań artystycznych i zaczęła wypracowywać indywidualny, rozpoznawalny styl. Jej twórczość osadzona jest w myśleniu malarskim, choć oprócz obrazów tworzy instalacje, rzeźby, różnego rodzaju przedmioty, obiekty oraz – wraz z pomagającym jej Markiem Horwatem – fotografie. Od 1996 roku jest członkinią Stowarzyszenia Pracownia Otwarta, współpracuje również z galerią Czarna w Warszawie i galerią Starmach w Krakowie. Twórczość Sawickiej rozpięta jest pomiędzy spostrzeżeniami na temat materialnej i kulturowej rzeczywistości oraz tekstem, odnoszącym jej prace do literackiej narracji. Pierwsze znane publiczności obrazy artystki zawierały przedstawienia kosmetyków i części garderoby na płaskich, często jednobarwnych tłach (Wysokoamoniakalny, akryl, papier, 50x35, 1994, Podszewkowana, akryl, papier, 50x35, 1994, Lekki smak, akryl, papier, 50x35, 1994). Każde dzieło opatrzone zostało krótkim hasłem przypominającym reklamowy slogan, które stanowiło jednocześnie ironiczny komentarz dla przedstawień rodem z kultury konsumpcyjnej. Już na przełomie 1994/1995 roku artystka tworzyła instalacje z użyciem mięsa i kwiatów, które ze względu na krótką trwałość były później fotografowane (m.in. Pierś z kwiatami, Kwiat z goździkami). Do swych instalacji Sawicka wykorzystywała szeroko dostępne i posiadające specjalne haptyczne walory materiały, takie jak plastelina, kwiaty, mielone mięso, tkaniny czy gotowe ubrania. Ubiór, będący odniesieniem do formy, w której zamyka się człowiek, dość często przewija się w różnych realizacjach artystki. Odsyła widza do postaci, które mogły je nosić, choć ich tożsamość nie została wprost ujawniona (m.in. Strój kąpielowy, plastelina, ok. 35X23x4cm, 1997 lub cykl zdjęć z 2002 roku przedstawiających rozwieszone na wieszakach płaszcze, marynarki, sukienki, bluzki i koszule).

Z czasem tekst zaczął odgrywać coraz istotniejszą rolę w różnych formach twórczości artystki. Usamodzielnił się na jej obrazach i przestał być jedynie komentarzem do przedstawień. Sawicka cytowała na płótnach bulwersujące nagłówki gazet, fragmenty opisów seriali telewizyjnych, reklamowe hasła, zasłyszane na ulicy strzępki rozmów, potoczne slogany. W 1998 roku w ramach działalności Zewnętrznej Galerii AMS pojawił się na wielu ulicach miast jej najbardziej znany billboard Nawracanie Oswajanie Testowani. Zastosowana wówczas czarna majuskuła na bladoróżowym tle stała się znakiem charakterystycznym dla wielu realizacji Sawickiej, nie tylko malarskich. W ostatnich latach artystka często wykorzystuje ten motyw, umieszczając go na pudełkach, opakowaniach, ołówkach, naklejkach, taśmach czy luźno zwisających serpentynach podświetlanych wężami świetlnymi bądź żarówkami. Zapisywane na nich hasła-cytaty układają się w ciągi powtórzeń nadających multiplikowanemu przekazowi charakter modlitewnej mantry (Materia malarska, wystawa Malarz napisał, Galeria Appendix, Warszawa 2009 czy Niedokończony, wystawa Na okrągło. 1989-2009, Hala Stulecia, Wrocław 2009). Artystka brała udział w takich zbiorowych wystawach, jak: Kobieta o kobiecie (BWA Bielsko Biała, 1996), Za czerwonym horyzontem (CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2004), Moja matka nie jest boska (Bunkier Sztuki, Kraków, 2008), Malarstwo Polskie XXI wieku (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Wrocław, 2006), Na okrągło (Hala Stulecia, Wrocław, 2009). Ma na swoim koncie wiele wystaw indywidualnych, tak w kraju, jak i zagranicą.

W Kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych znajdują się dwa cykle prac Jadwigi Sawickiej. Na cykl Numery składają się lightboxy zawierające statystyczne informacje dotyczące wypadków i masakr, podane w beznamiętny, reporterski sposób. Cykl ten był pierwotnie pokazany w Galerii Naród Sobie w Poznaniu w 2003 roku. Drugi cykl, Wytwórca formy jej niezrównany producent, prezentowany w 2006 roku w Kordegardzie, stanowi zbiór fotografii przedstawiających witryny warszawskich sklepów, na które artystka komputerowo naniosła hasło – cytat z Dzienników Gombrowicza – w charakterystycznej dla siebie konwencji. Już na podstawie tych dwóch realizacji można spróbować określić rodzaj i specyfikę twórczości Sawickiej, choć nie wyczerpią one bogactwa form i tropów, którymi posługuje się artystka.

Piotr Stasiowski