Eugeniusz Minciel ur. w 1958 roku w Dębnie Lubuskim. W latach 1973-1978 uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W latach 1980-1985 studiował na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Wandy Gołkowskiej. W tejże pracowni był również ostatnim asytstentem w latach 1984-1989. Jego prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Warszawie, a także w kolekcjach prywatnych. Mieszka oraz pracuje w miejscowości Księżyce w województwie dolnośląskim.

Debiutancką, indywidualną wystawę prac Eugeniusza Minciela zorganizowano we wrocławskiej galerii „W Pasażu” w 1985 roku. Już wtedy cieszył się renomą w lokalnym świecie sztuki, był laureatem II nagrody na Biennale Młodych „Droga i Prawda” zorganizowanej w tym samym roku we wrocławskim kościele Św. Krzyża przez działaczy kultury niezależnej. Stał się istotnym przedstawicielem ruchu tzw. nowej ekspresji. Brał udział w istotnych ówczesnie wystawach młodych artystów wyznaczających nowe trendy jak np. Realizm radykalny. Abstrakcja konkretna, wystawa zrealizowana przez Ryszarda Ziarkiewicza i Janusza Zagrodzkiego w 1988 roku, w Muzeum Narodowym w Warszawie. Sam siebie określa malarzem abstrakcji konkretnej. Możnaby te działania porównać do tzw. abstrakcji lirycznej, powstającej od połowy lat 40. XX wieku na Zachodzie w formie informelu, abstrakcji gorącej, action-painting, taszyzmu czy malarstwa gestu. Wszystkie te odmiany malarstwa abstrakcyjnego cechowała spontaniczność malarskiego gestu, kontrastowa kolorystyka, emocjonalność, skupienie się na formie, odwoływanie się do podświadomości czy, przede wszystkim, porzucenie uporządkowanej struktury formalnej. Na początku jego prace były narracyjne, po części figuratywne, czasem odwoływały się do rzeczywistości, ubogacone były podpisami, cytatami czy runami. Zmieniło się to w latach 90. kiedy to artysta zaczął eksperymentować włączając do swoich prac elementy dachówek z łupków iłowych z rozebranych domów w Księżycach, papierowe taśmy, smołę. Ostatnio jego obrazy wydają się stanowić „czystą” formę sztuki zbudowaną głównie z ekspresji, gestu, dynamizmu i energii, która wręcz promieniuje z płócień artysty. Marek Śnieciński pisze o malarstwie Eugeniusza Minciela: „Obrazy E. Minciela balansują na ogół na granicy między figuratywnością a abstrakcją. Jego twórczość umieszczano często w nurcie współczesnej ekspresji abstrakcyjnej, co nie do końca wydaje mi się trafne, gdyż taki sposób obrazowania zakłada pewnego rodzaju autoportretowy charakter tego, co „wyraża się” w obrazie. Obraz staje się wtedy czymś w rodzaju lustra, w którym mogą uzewnętrznić się przeżycia i emocje artysty. Lustra, które bywa traktowane jak instrument umożliwiający artystyczne akty specyficznego emocjonalnego ekshibicjonizmu. Minciel natomiast nie wydaje się zainteresowany tego rodzaju ekshibicjonizmem. On jest w swoich obrazach, zostawia w nich ślady swego istnienia, ale zarazem godzi się przecież na to, że obraz będzie „myślał” (czasem śnił) sam siebie podczas malowania. Pozwala, by obraz wymyślał również malarza.”

Michał Arkadiusz Krakowiak

Wystawy indywidualne, m.in.:
2014 - Drzwi do malarstwa – Obraz w Obrazie, Muzeum Narodowe we Wrocławiu;
2012 - BWA, Gorzów Wielkopolski;
2009/10 - Galeria Promocyjna, Warszawa; Polska Nagroda Fundacji Exit;
2003 - Galeria Dominique Lang, Dudelage; Galeria Doxa, Czeski Krumlov;
2000 - Galeria Promocyjna, Warszawa;
1999 - Galeria Kameralna, Słupsk;
1996 - Galeria El, Elbląg;
1991 - Obrazy Łupane, Galeria BWA, Wrocław;
1990 - Galeria Promocyjna, Warszawa.

Wystawy zbiorowe m.in.:
2012 - Horyzonty, Muzeum Fotografii, Goerlitz; Sympozjum Rzeczpospolitej 2012, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko; Przestrzeń pomiędzy nami, Prezentacja Akademii Sztuk Pięknych, Wiesbaden;
2011 - „co jest tu/czego tu nie ma”, Oblasti Galeria, Liberec; 7 gestów malarskich, Galeria Entropia, Wrocław;
2010 - Pokolenie 80, Muzeum Narodowe Kraków; Apogeum Nowa Ekspresja 1987, Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń;
2008 - Republika Bananowa, Ekspresja lat 80-tych, Zamek Książ, Muzeum Narodowe, Szczecin;
2006 - Nowa Ekspresja 20 lat, Galeria BWA, Olsztyn;
2005 - Polen commt, 12 maler aus Polen, w ramach Roku Polski w Niemczech i Roku Niemiec w Polsce 2005-2006, Berlin, Kilonia, Aachem, Krefeld, Kolonia, Bonn, Lipsk;
2003 - Kolekcja 1996-2003, Muzeum Narodowe, Wrocław;