Jakub Jakubowicz (ur. 1992) – polski artysta intermedialny. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie w 2019 roku obronił dyplom w pracowni rzeźby Grażyny Jaskierskiej-Albrzykowskiej.

Laureat konkursu OP_Young organizowanego przez wrocławską galerię OP_ENHEIM (2020), w ramach którego przygotował instalację artystyczną Wólka. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2020). Uczestnik 9. Triennale Młodych w Orońsku pod hasłem „Póki my żyjemy” (2020) oraz projektu „Nagi Nerw” w ramach Studia Mistrzów w BWA Wrocław, którego kuratorką była Joanna Rajkowska (2020/2021). Zajął również drugie miejsce w konkursie na statuetkę 55. festiwalu Jazz nad Odrą (2019).

Wybrane wystawy zbiorowe: „Smak azbestu” w BWA Drewniana w Świdniku (2020), „Ku pamięci” w galerii WL4 w Gdańsku (2019), „Na jawie” w Browarze Mieszczańskim (festiwal Podwodny Wrocław, 2018), „niepodległość” w Galerii Sztuki Współczesnej MD_S we Wrocławiu (2018), „Strefa komfortu” w Galerii Centrum w Lublinie (2018). Wystawę dyplomową „zgórwysyny” Jakubowicz zrealizował w Czasoprzestrzeni we wrocławskiej zajezdni Dąbie (2019). Wielokrotnie brał także udział w plenerach rzeźbiarskich (Bardo, Orońsko, Bludov w Czechach).

Artysta eksploruje tematykę pamięci i tożsamości miejsca, szczególnie w związku z historią Wólki (woj. podkarpackie), dawnej wsi łemkowskiej o tradycjach rzeźbiarskich, której mieszkańców wysiedlono w 1945 roku na tereny obecnej Ukrainy. W stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości zrealizował natomiast kilka prac z wykorzystaniem tzw. fasoli z orzełkiem.

W zbiorach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych znajduje się instalacja artysty zatytułowana Kołyska z 2018 roku.

Karolina Dzimira-Zarzycka