Julia Curyło (ur. 1986) – polska malarka, autorka instalacji artystycznych oraz działań w przestrzeni publicznej. Studiowała na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 2009 roku obroniła dyplom z malarstwa w pracowni Leona Tarasewicza (aneks do dyplomu ze sztuki w przestrzeni publicznej u Mirosława Duchowskiego). W 2021 roku uzyskała na macierzystej uczelni doktorat na podstawie projektu Kosmogonie, między wiarą a nauką (promotor: Wojciech Zubala).

Otrzymała szereg nagród i wyróżnień, wśród których można wymienić Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2010), nagrodę specjalną Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy (2010), nominację do 10. Konkursu im. Eugeniusza Gepperta (2011), stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012 i 2016) oraz 9. miejsce w rankingu Kompasu Młodej Sztuki 2016.

Wybrane wystawy indywidualne oraz działania w przestrzeni miejskiej: „Kury” (instalacja, Stacja Metro Centrum, Warszawa, 2010), „Baranki Boże” (mural, Stacja Metro Marymont, Warszawa, 2010), „Boska cząstka 8-14 TEV” (BWA w Bydgoszczy 2013), ,,Hello, Modernity!” (Galeria Miejska, Wrocław, 2013), „Pokusy, cuda i rozkosze” (Galeria Biała, Lublin, 2013), „Euroarabia” Julia Curyło/Liza Sherzai (Fass Gallery, Uniwersytet Sabanci, Stambuł, 2014), „Surreal Visions” (Italian Art Factory, Pietrasanta, 2017), „Obrazy utopijne” (Miejsce Sztuki 44, Świnoujście, 2018), „Stan nieważkości” (Galeria Sztuki Wozownia, Toruń, 2020). Wybrane wystawy zbiorowe: „Christmas Palm” (Freies Museum, Berlin, 2009), „Derealizm” (Galeria Miejska, Wrocław, 2013), „Art3 inaugural exhibition” (Art3 Gallery, Nowy Jork, 2014), ,,Malarki” (Galeria Biała, Lublin, 2015), ,,Multiple Space” (Tamarin Art Centre, Mauritius, 2018), „Out of Poland” (Arena 1 Gallery, Los Angeles, 2019).

W swojej twórczości malarskiej Julia Curyło często nawiązuje do popkultury, nauki, reinterpretacji tradycyjnych tematów malarskich oraz roli religii i metafizyki we współczesnym świecie – łącząc i przeplatając przeróżne odniesienia i motywy w złożonych, surrealistycznych, groteskowych kompozycjach. Artystka zajmuje się również działaniami w przestrzeni publicznej, czego przykładem może być projekt Kury feministyczne, czyli cykl rzeźb pneumatycznych pokrytych nadrukiem ukazującym dzieła ważne dla feministycznej historii sztuki.

Prace Curyło znajdują się kolekcjach Muzeum Narodowego w Gdańsku (Baranki Boże, 2009), Muzeum Sztuki w Legnicy (Pisklak, nadzieja malarstwa, 2011) oraz Muzeum Powstania Warszawskiego (Powstanie’44, 2014). W zbiorach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych znajduje się praca Julii Curyło Źródło z serii Space Series (2016).

Karolina Dzimira-Zarzycka