instalacja interaktywna, technika audiowizualna, elementy: autorskie oprogramowanie, zestaw sensorów przepływu wody z interfejsem i okablowaniem, kamera USB; 
nr inw. DTZSP/833; zakup 2019

Praca Pawła Janickiego Flux z 2018 roku to interaktywna, audiowizualna instalacja site-specific przygotowana specjalnie na międzynarodowy festiwal Art Ii Biennial – poświęconą wodzie edycję pod hasłem „States of matter” (4-10.06.2018, Finlandia). 

Nad umywalką montowany jest duży monitor z kamerą wideo, zastępujący lustro. Wyświetlany na ekranie obraz pokazuje wierne odbicie osoby znajdującej się w łazience. Jednak gdy odkręca ona kurek z wodą, wizerunek zaczynał się rozmywać, jakby zacierany spływającą kaskadami wody. Towarzyszą temu niepokojące, elektroniczne, wysokie dźwięki. Po zakręceniu wody odbicie natychmiast wraca do normalnego stanu. Autorskie oprogramowanie artysty, przy wykorzystaniu danych z ukrytych czujników przepływu wody oraz rejestrowanego obrazu, za każdym razem generuje więc nową, niepowtarzalną animację. Widz może ją dowolnie zmieniać, poruszając swoim ciałem oraz regulując przepływ wody w kranie. Zamontowanie instalacji w ogólnodostępnej łazience sprawia, że mogą zetknąć się z nią przypadkowi odbiorcy, co potęguje efekt zaskoczenia.

W kontekście tematu przewodniego biennale instalacja w przewrotny sposób nawiązywała do problemu wyczerpywania zasobów naturalnych, wymuszając na odbiorcy zużywanie wody podczas interakcji z pracą. Flux to po angielsku „przepływ”, „wyciek”, ale także „ciągłe zmiany”, co wywołuje dodatkowe konotacje związane z wodą, nowymi mediami, przetwarzaniem danych i technologią („strumień”) oraz zmiennością (klimatu, zasobów, natury, czasu). Do możliwych tropów interpretacyjnych można także dodać m.in. rytuał obmywania rąk (czynność uruchamiająca instalację), nawiązanie do filmów grozy (niespodziewane zniekształcenie twarzy, upiorny dźwięk) czy lustro jako obiekt magiczny (pokazujący inny wymiar lub prawdziwe oblicze). 

Po premierowym pokazie podczas Art Ii Biennial instalacja Flux była prezentowana również we WRO Art Center (2018).

Karolina Dzimira-Zarzycka