Jerzy Kosałka ur. w 1955 roku w Będzinie. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na Wydziale Rzeźby i Malarstwa, w Pracowni Malarstwa i Rysunku Zbigniewa Karpińskiego w 1981 roku uzyskał dyplom z malarstwa. Obecnie mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Jerzy Kosałka zetknął się w latach siedemdziesiątych na Górnym Śląsku z undergrandową, ezoteryzującą grupą artystyczną Oneiron, która wywarła wpływ na jego wczesną twórczość. Pracując jako asystent na PWSSP we Wrocławiu (1983-1987), przyłączył się do formującej swoje szeregi grupy Luxus, z którą wspólnie redagował i wydawał art zinowe pismo „Luxus”. Twórca porzucił akademickie malarstwo i zaczął tworzyć obiekty oraz instalacje. Po rezygnacji z asystentury uczestniczył we wszystkich wystawach grupy, zaliczanej do najważniejszych zjawisk w sztuce polskiej przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Charakterystyczne ironiczne poczucie humoru, fascynacja show (np. sztuczkami magicznymi) i parafizyczne inspiracje Kosałki wywarły znaczący wpływ na działania grupy. Wraz z Luxusem uczestniczył w głośnych i przełomowych wystawach dekady lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. W 1995 roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty pod typowym dla jego retorycznego stylu dwuznacznym tytułem Skromnie bez luksusu, a w 1997 powstał poświęcony mu dokument TVP pt. Kosałce – Naród. Od lat dziewięćdziesiątych autor podejmuje coraz częściej problematykę wizualnego wpływu wynikającego z manipulacji i identyfikacji, nawiązuje do antykorporacyjnych prac Hansa Haacke i do strategii sytuacjonistów w przeróbce reklamowego bilbordu Palę bo piję (Entropia, 1998). W wielu pracach eksploatuje przechwycone korporacyjne logo, tworząc artystyczną markę „Cosalca”. W 2004 roku odbyła się wystawa retrospektywna artysty Sztuka znikania sztuk,  sztuka szukania sztuki (BWA Wrocław). 

Anna Mituś