Łukasz Gierlak (ur. 1985 w Jaworze) – polski artysta zajmujący się przede wszystkim rysunkiem, grafiką i malarstwem.

W 2013 roku pod kierunkiem Pawła Frąckiewicza obronił dyplom na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Ponadto w latach 2009–2011 studiował rysunek zawodowy u Eugeniusza Geta–Stankiewicza.

Swoje prace prezentował na wielu wystawach pokonkursowych (m.in. Międzynarodowe Biennale Rysunku, Pilzno, 2010 i 2012; Międzynarodowe Biennale Miniatury, Częstochowa, 2012 i 2014), wystawach zbiorowych (m.in. stypendystów Prezydenta Wrocławia, 2012; Pracoofnia Dzwiękóf, Kąty Wrocławskie, 2014), a także wystawach indywidualnych (m.in. Zewnętrze, Galeria Łącznik, Wrocław, 2014; Rekonstrukcja portretu, Galeria Sztuki, Legnica, 2015).

Artysta ma już na swoim koncie szereg sukcesów, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Jego praca dyplomowa Agnozja twarzy została nagrodzona w 2013 roku Nagrodą Prezydenta Gdańska w konkursie Najlepsze Dyplomy 2013, a także wyróżniona na macierzystej uczelni. Poza tym otrzymał m.in. honorowy certyfikat najwyższej jakości SHORT LIST (IX Międzynarodowe Biennale Rysunku, Pilzno, 2014), GOLDEN OSTEN Award (42nd World Gallery of Drawing, Skopje, 2014) czy pierwszą nagrodę „Triennale Prize” w 4. Międzynarodowym Triennale Rysunku i Grafiki w Bangkoku (2015).

Gierlak charakteryzuje swoją działalność artystyczną w następujący sposób: W twórczości wykorzystuję grę skalą, fragmentaryczność, kadrowanie, zwracając przy tym uwagę na staranność wykonawczą. Buduję swoje narracje w oparciu o najzwyklejsze aspekty naszej rzeczywistości, zderzając precyzyjny mimetyzm z interpretacyjną niejednoznacznością całego przedstawienia. W moich pracach istotny jest indywidualny stosunek do detalu, który jest dla mnie plastycznym instrumentem skrupulatnie organizującym całą powierzchnie malarską czy rysunkową.

W swoich cyklach skupia się przede wszystkim na przedstawianiu fragmentów ludzkiego ciała, np.  czoła (Pejzaż), ucha (Bramy ciała) czy okolic oka (Wędrówki oka, Agnozja twarzy). Mimo hiperrealistycznego wręcz odtworzenia i wyjątkowo starannej techniki wykonania, wyobrażenia te pozostają często nierozpoznawalne na pierwszy rzut oka. Wynika to z chwytów stosowanych przez Gierlaka: mocnego powiększenia i przemyślanego kadrowania.

W kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych znajduje się osiem prac z rysunkowego cyklu Agnozja twarzy z 2013 roku.

Karolina Dzimira