Wojciech Pukocz (ur. 1970 w Mikołowie) – malarz, rysownik oraz twórca instalacji, filmów i spektakli multimedialnych.

W 1997 roku obronił dyplom z malarstwa w pracowni Stanisława Kortyki na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Jest profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Malarstwa Architektonicznego i Multimediów, gdzie kieruje Pracownią Mediów Elektronicznych oraz Multimediów. Mieszka w Ligocie Małej, a pracuje we Wrocławiu.

Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych, m.in. wielokrotnie we wrocławskiej Galerii BWA Awangarda (np. Dziesięć osób, 2004; To nie jest dobre miejsce, 2013; Obraz to za mało, 2014/2015), w warszawskiej Galerii Milano (Obiekty anatomiczne, 2002) czy w gdańskiej Galerii ASP (Części wczorajszego dnia, 2013). Poza tym brał udział w polskich i zagranicznych wystawach zbiorowych (np. Tablica/board, Galeria Sztuki w Legnicy, 2011; 56. Wystawa Sztuki Europejskiej EVBK, Prüm, Niemcy, 2013) oraz festiwalach i przeglądach sztuki (np. Przegląd Sztuki SURVIVAL, Wrocław, 2003, 2004, 2005, 2010, 2013).

Pukocz nagradzany był nie tylko za swoją działalność artystyczną (wyróżnienie honorowe na przeglądzie Promocje ‘97 w Legnicy, 1997; nagroda czasopisma “Format”, 1997; nagroda BWA Wrocław i wyróżnienie honorowe w V Konkursie Gepperta, 2001), lecz także za  działalność organizacyjną (Nagroda Rektora ASP we Wrocławiu, 2008 i 2012).

W twórczości Pukocza zwracają uwagę ciągłe artystyczne poszukiwania, których efektem jest ogromna różnorodność – mediów, technik, motywów, form wyrazu. Ma w swoim dorobku zarówno prace malarskie (np. cykl Obrazy dekoracyjne, 2014), rysunki, dzieła łączące tradycyjne techniki z drukiem cyfrowym (np. cykl Obrazy anatomiczne, 2014), jak i rzeźby, instalacje (np. Cykliczna zmienność niepowodzeń, 2010) czy filmy (np. Trzeci Efekt, 2010).

Patrycja Sikora, w katalogu wydanym przy okazji wystawy Obraz to za mało we wrocławskiej Galerii BWA Awangarda, zwraca uwagę na charakterystyczny rys przenikający twórczość artysty: Bez względu na to, jaką formę przyjmują realizacje Wojciecha Pukocza, ostatecznie celem jest zawsze obraz, ale taki, który implikuje ruch, harmonijnie współgra z dźwiękiem, działa na różne zmysły odbiorcy. Obszarem szczególnie interesującym twórcę są także symbole - ich sens, forma oraz reinterpretacja we współczesnym świecie.

Pukocz często współpracuje również z Michałem Sikorskim, tworząc złożone prace audiowizualne. Przykładem takiego dzieła może być film Second Life, który znajduje się w zbiorach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.

Karolina Dzimira