odlew żeliwny, 106 x 300 x 28 cm, ed. 1/3
nr inw. DTZSP/137; zakup 2006

Należąca do zbiorów Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych rzeźba "Koń" z 1987 prezentowana jest w przestrzeni publicznej Wrocławia na skwerze przy zbiegu ulic Szewskiej i Wita Stwosza. Jej odsłonięcie nastąpiło  3 lipca 2007, w trzy lata po dużym wrocławskim pokazie prac Zbigniewa Frączkiewicza, który odbył się jesienią 2004 r. (w formie wystawy w galerii BWA Awangarda oraz prezentacji "Żelaznych ludzi" na placu Gołębim w obrębie Rynku). Rzeźba przedstawia konia z jeźdźcem na postumencie. Wykorzystany materiał i sposób ekspozycji nawiązują do "Ludzi z żelaza": poszczególne elementy-moduły odlane z żeliwa, połączone zostały kołnierzami skręcanymi na śruby, całość została wyeksponowana w kontekście miejskiej zabudowy i wystawiona na ciągłe oddziaływanie procesów naturalnych, dzięki którym pojawia się  rdzawy nalot,  odmierzający upływ czasu. Dekonstrukcji artysta poddał tym razem klasyczny temat pomnika konnego, przynależnego od antyku archetypicznym przedstawieniom bohaterów, wojowników, władców i świętych. Nagi, umięśniony korpus jeźdźca przytwierdzony do końskiego grzbietu, beznogi, bezręki, anonimowy, przypomina wyrazem "żelaznego człowieka". W odróżnieniu jednak od słynnego cyklu,  całość kompozycji charakteryzuje się dynamiką, dzięki pochyleniu głowy postaci, wyciągniętemu końskiemu łbowi, i zmultiplikowanym po wielokroć modułom końskich nóg, których ślad wyznacza przemierzaną przez jeźdźca i konia drogę.