Andrzej P. Bator ur. w 1954 roku we Wrocławiu. Studiował filozofię i teologię na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu; tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie filozofii sztuki w 1989 roku. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Adam Bator zajął się twórczością w dziedzinie fotografii w latach osiemdziesiątych XX wieku. W 1998 roku miał swoją pierwszą indywidualną wystawę. Jego dotychczasowy dorobek artystyczny zawiera się w kilku cyklach prac, które prezentowane były przede wszystkim w formie wystaw indywidualnych. Są to: Miejsca bezpamięci (1998-2001), Martwa natura pamięci (1999-2000), Anamnesis (2001-2005), Gratias Ago (2008-2010). Tworzy też fotoobiekty i obiekty multimedialne. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz w kolekcjach prywatnych. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Jako nauczyciel akademicki pracował najpierw na Uniwersytecie Opolskim, gdzie był kierownikiem Zakładu Teorii i Historii Sztuki, a od 2005 roku w Katedrze Sztuki Mediów na Wydziale Grafiki ASP we Wrocławiu, gdzie jest profesorem nadzwyczajnym. Autor wielu tekstów z zakresu filozofii sztuki i krytyki artystycznej. Pełni funkcję redaktora naczelnego Zeszytów Naukowo-Artystycznych „Dyskurs”, wydawanych przez ASP we Wrocławiu.

O sobie samym napisał: „Fotografię traktuję jako istotny sposób poznania i myślenia skierowanego na formalizację czegoś niewątpliwie rzeczywistego. W zawsze wolnym i niepowtarzalnym akcie decyzji zwolnienia migawki realność zyskuje należny jej (choć wprost w niej niezawarty) sens metafizyczny – nowy osobisty wymiar. Praktyka fotograficzna okazuje się tajemniczym sposobem podporządkowywania świata syntezie dwóch rzeczywistości: idealnej i realnej, na zasadzie concordia oppositorum podmiotu i utrwalonych wyglądów przedmiotu. Ta niezwykła możliwość zaistnienia jakości metafizycznych jest tym, co nadaje naszemu życiu wartość >>przeżycia<<, i tym, za czego tajemniczym, konkretnym objawieniem się w naszym życiu żyje w nas utajona tęsknota, kryjąca się poza wszystkimi naszymi działaniami i czynami. Powoduje ona nami bez względu na to, czy chcemy, czy nie. Ich objawienie się stanowi szczyt, a zarazem największą głębię naszego życia i wszystkiego tego, co istnieje (R. Ingarden). Jest niezmiennym oczekiwaniem na spełnienie się w zadziwieniu i radości”. ¹

¹ Andrzej P. Bator: Fotografie, katalog wystawy, Galeria BWA, Jelenia Góra, 2001.

Adam Sobota