Andrzej Dłużniewski ur. w 1939 roku w Poznaniu. W latach 1958-1960 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1960-1961 uczęszczał jako wolny słuchacz na Wydział Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1961 roku pracował w Telewizji Polskiej. W 1962 rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Mariana Wnuka oraz Pracowni Projektowania Brył i Płaszczyzn Oskara Hansena. Dyplom 1968.

Malarz, rysownik, fotografik, twórca plakatów, instalacji, tekstów literackich i poezji konkretnej. Laureat nagrody im. Katarzyny Kobro (2003) oraz nagrody im. Jana Cybisa (2006). Wykładowca warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz PWSSP w Łodzi, w 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1980-1993 wraz z żoną Emilią Małgorzatą w swoim mieszkaniu przy ul. Piwnej w Warszawie organizował wystawy, odczyty i spotkania artystów polskich i zagranicznych. W 1991 wydał książkę pt. T, w której zawarł własną refleksję nad związkami zachodzącymi między sztuką wizualną a poezją, rozumianą jako ideogram zwartości semantycznej pojęć. W 2000 roku artysta opublikował zbiór tekstów filozoficznych ODLOT. W 1997 roku uległ wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego stracił wzrok. Od tego czasu tworzy z pamięci. Obrazy według jego koncepcji i instrukcji wykonuje żona Małgorzata oraz Maciej Sawicki. Andrzej Dłużniewski obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.

Sylwia Świsłocka