Kama Sokolnicka (wł. Kamila Sokolnicka-Wacław) ur. 1978 r. we Wrocławiu, gdzie mieszka i pracuje, artystka wizualna; wykorzystuje w swoich pracach szerokie spektrum technik i strategii medialnych, od malarstwa po instalację wideo i site-specific.

W latach 1998-2003 studiowała grafikę na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, jednak poszukiwała alternatywy dla specyfiki studiów warsztatowych. W 2003 roku obroniła dyplom w pracowni rysunku Eugeniusza Geta-Stankiewicza, przedstawiając serię rysunków p.t. “Kotłownia z częścią socjalną” (Muzeum Arichitektury, Wrocław). W pracach, w których Sokolnicka rekonstruuje “z pamięci” dom w którym się wychowała - zaadaptowany w latach 70. budynek kotłowni - zarysowały się już główne obszary jej późniejszych zainteresowań: nowoczesny podmiot i jego konstrukcja w relacji do odkształconej przez emocje biografii, przestrzeni i różnych odmian historii.

W roku 2004 i 2005 artystka przebywała kolejno na rezydencjach w Centre Européen d’Actions Artistiques Contemporaines (Europejskim Centrum Współczesnych Działań Artystycznych) CEAAC w Strasburgu w 2004r. i w gdańskiej Kolonii Artystów, które zaowocowały kolejnymi cyklami prac podejmujących problematykę obrazu jako “funkcji pamięci”. Uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych. W 2008 roku, przez krótki czas współpracowała z Tomaszem Zalejskim-Smoleniem. Powstały wówczas synestezyjne instalacje (poświęcone figurze ciszy) nawiązujące do estetyki i etycznych postulatów minimalizmu (I nagroda na 8. Raciborskim Festiwalu Sztuki). W 2009 r. w ramach wrocławskiego przeglądu sztuki Survival 7 artystka zrealizowała, nawiązującą do tradycji żywych obrazów, instalację z udziałem statystów “W kręgu Hansa Poelziga / Widma Maxa”, w której, podobnie jak we wcześniejszych malarskich cyklach z serii „Fantom i nieruchomy krajobraz\", zajmowała się problematyką widmowości, pamięci, architektury i ideologii. Jednocześnie, w serii prac “Small Parts Isolated”, analizowała podobne problemy w kontekście idei europejskiej (Luleå Art Biennial LAB09 w Szwecji). Również w 2009 r. powstała wystawa “O bieli, elipsie i nudzie” (BWA Wrocław), w której Sokolnicka zajmowała się figurą melancholii jako punktem przecięcia wątków artystycznej autorefleksji i problematyki końca historii i sztuki.

Ostatnie prace, rozwijające wątki pamięci, złudzenia i rozczarowania, prezentowała w 2010 roku m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w Waterside Project Space w Londynie. Prace w zbiorach DTZSP oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji (Nadia Candet), Austrii (Thomas Griesbacher Art Collection) i Wielkiej Brytanii.

Anna Mituś