Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki (1946-2020) – polski malarz. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1965-1971, m.in. u Konrada Jarodzkiego, Alfonsa Mazurkiewicza i Stanisława Dawskiego. Dyplom z zakresu malarstwa obronił z wyróżnieniem pod kierunkiem Eugeniusza Gepperta i Mieczysława Zdanowicza.

W 1971 roku zatrudniony na macierzystej uczelni, od 1981 prowadził samodzielnie pracownię malarstwa. W 1994 roku uzyskał tytuł naukowy profesora, zaś w latach 1990-1993 pełnił funkcję rektora. W latach 1997-2011 wykładowca na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Był członkiem wrocławskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków.

Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany, m.in. siedmiokrotnie Nagrodą Rektora PWSSP/ASP we Wrocławiu (1976, 1979, 1984, 1987, 1990, 2001, 2008), indywidualnymi Nagrodami Ministra Kultury i Sztuki (1988, 1993), Grand Prix Wojewody Włocławskiego V Ogólnopolskiej Wystawy „Konteksty Kulturowe” (Ciechocinek, 1990), I Nagrodą i Złotą Paletą na 27. Międzynarodowym Festiwalu Malarstwa w Cagnes sur Mer (Francja, 1995). W 2015 odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Jego twórczość była prezentowana na blisko siedemdziesięciu wystawach indywidualnych w Polsce i za granicą, m.in. we Wrocławiu, Elblągu, Krakowie, Rzeszowie, Warszawie oraz Berlinie, Lipsku, Rzymie i Tokio. Brał także udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju oraz za granicą: w Austrii, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Francji czy w Niemczech.

W ostatnich latach jego dorobkowi artystycznemu poświęcono także trzy wystawy: „Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki. Malarstwo” (Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2005, kurator i redaktor katalogu: Andrzej Jarosz), „Zbierane – wszystko i tak odbywa się w jednym miejscu” (Galeria BWA Wrocław, 2014, kuratorka i redaktorka katalogu: Alicja Klimczak-Dobrzeniecka) oraz „Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki. Próba retrospektywy” (Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy, 2016, kurator i redaktor katalogu: Paweł Lewandowski-Palle).

Klimczak-Dobrzaniecki zajmował się przede wszystkim malarstwem sztalugowym, a także malarstwem ściennym oraz grafiką artystyczną. Tak o jego twórczości pisała Alicja Klimczak-Dobrzaniecka w tekście towarzyszącym wystawie we wrocławskim BWA: „Malarstwo Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego dotyka obszarów pozornie banalnych: fragmentów życia codziennego, zwyczajnych przedmiotów, miejsc odwiedzanych podczas wakacji. Świat widziany przez artystę zdaje się być dziecinnie uproszony, wręcz naiwny. Za tą pełną uroku autorską wizją rzeczywistości kryje się apoteoza życia, dokonywana właśnie poprzez umiłowanie jego najbłahszych i najprostszych stron”. Jednym z charakterystycznych zabiegów artysty stała się koncentracja na wybranym motywie (zaczerpniętym z architektury lub życia codziennego), ujmowanym syntetycznie i wielokrotnie powtarzanym.

W zbiorach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych znajdują się cztery prace Andrzeja Klimczak-Dobrzanieckiego: cykl trzech gwaszy na papierze oraz kompozycja Katalog wież maksymiliańskich.

Karolina Dzimira-Zarzycka