akryl, akwarela, włosy, płótno, 45 x 45 cm
nr inw. DTZSP/246; zakup 2008

Obraz w technice mieszanej, na charakterystycznym jednolitym różowym tle przedstawia przerysowaną, nieco zwierzęcą, a nieco diaboliczną męską sylwetkę. Jej kontury współtworzą i wypełniają naturalne brązowe włosy. Niekształtna, nadmiernie umięśniona i owłosiona postać zmierza w stronę widza na rozstawionych i ugiętych nogach, z rękami ułożonymi tak, by móc coś złapać, upolować. Postać jest odrażająca, nieprzyjemna, uosabia siłę, sugeruje samczość i zwierzęcy instynkt.

Specyficzny dla Bańdy tytuł, niegramatyczny, lekko infantylny, jakby zasłyszany, w subtelny, ale czytelny sposób tworzy kontekst całości. Zawiera w sobie wynikający ze sprzeczności absurd (kocha – coś dobrego – co robić – bezradność, bezsilność) i ładunek emocjonalny: w lapidarnej formie otrzymujemy kwintesencję sytuacji „przemocy z miłości”, schematu wykorzystywania pozycji siły z jednej, a bezradnego podporządkowania z drugiej strony, ale też mechanizmu różnicowania potrzeb – instynktownych czy fizjologicznych po męskiej i emocjonalnych po stronie kobiecej, w typowej dla Bańdy dychotomii ról i sfer.

Krzysztof Dobrowolski