Śmierć XXI
- 2009
- Śmierć XXI
- Zachodny Jacek
Śmierć XXI, 2009
sześciokanałowa instalacja wideo:
Definicje, film wideo, kolor, dźwięk, 6 min
Jak?, film wideo, kolor, dźwięk, 12 min 47 s
Kolor, film wideo, kolor, dźwięk, 18 min 42 s
Kontakt, film wideo, kolor, dźwięk, 52 min 5 s
Strach (Azja), film wideo, kolor, dźwięk, 4 min 48 s
Wiek, film wideo, czarno-biały, dźwięk, 3 min 20 s
ed. 1/3 + AP
nr inw. DTZSP/888/1–6; zakup 2010
Jacek Zachodny tworzy instalacje, prace wideo, jest malarzem, performerem, a także autorem scenografii filmowych i teatralnych. W swojej twórczości podejmuje zagadnienie pamięci, przeszłości i przemijania. Swoje prace pokazywał w kraju, m.in. Galeria Foto-Medium-Art, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Galeria Entropia (Wrocław), Bunkier Sztuki, Galeria Potocka (Kraków) i za granicą. Brał udział w Międzynarodowym Biennnale Sztuki Mediów - WRO, pokazywał prace w ramach projektu Urban Potentials na Fetiwalu Wrocław NON STOP i podczas 6. MFF Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu. W 2008 otrzymał roczne stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Śmierć XXI to wieloetapowy projekt, realizowany od 2004 r. Na ostateczną formę wideo składają się: rejestracja wizualna, dźwiękowa, animacja, tekst oraz fotografie. Ideą projektu jest próba skonstruowania wielowątkowego i wielopłaszczyznowego modelu wyobrażenia o śmierci oraz reakcji i przemyśleń jej towarzyszącym. Autor przeprowadził serię rozmów o przemijaniu z ludźmi poznanymi w czasie podróży oraz z osobami z bliskiego otoczenia, ze środowiska artystycznego. Zestawił ze sobą przemyślenia ludzi reprezentujących różne kultury, zawody, wykształcenie, religie, doświadczenie. Praca nie jest jedynie dokumentacją, ale subtelnym zapisem struktur przemijania w mikro- i makroskali. Zachodnego interesuje przede wszystkim metafizyka umierania, a nie jego biologiczny aspekt. Przeprowadzone rozmowy są rejestracją bardzo intymnych przeżyć rozmówców, a ich własne definicje śmierci to raczej odczucia, kolory, emocje, niż techniczny opis procesu odejścia. Autor nie odwołuje się do historii kultury, nie operuje klasycznymi toposami śmierci, nie sprowadza badanego problemu do wspólnego mianownika, nie próbuje go syntetyzować lecz różnicuje. Zestawiając rozmówców z odmiennych kręgów kulturowych (Europa i Azja) stawia pytanie o różnice w podejściu do zagadnienia śmierci. Pojęcie to nie dające się jednoznacznie określić czy zamknąć w sztywnych ramach, zostało niejako wyparte ze świadomości człowieka zachodu, podczas gdy w innych kulturach jest ono integralnym elementem życia, rozumianym jako przejście do kolejnego etapu, a nie definitywne unicestwienie.
Projekt Śmierć XXI jest realizacją zainspirowaną podróżą do Azji, podobnie jak inne prace wideo artysty, mi.in. cykl filmowy Mind Bazar, prezentujący różne aspekty rzeczywistości mijanych miejsc i jej mieszkańców; wpisuje się w wrocławski nurt recepcji myśli dalekowschodniej. Jest także elementem konsekwentnie podejmowanych przez artystę refleksji o przemijaniu i relacji między teraźniejszością a przeszłością, czego przykładami są prace Strefa (1998) czy instalacja wideo Stories 2 (2008 ).